Κλιματική κρίση: Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να κλείνουν τα μάτια στον Νότο

Οι ευάλωτες χώρες πλήττονται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της ενώ το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στις γυναίκες και στους νέους.

Ο Harjeet Singh, Υπεύθυνος για θέματα κλιματικής αλλαγής στην ActionAid, επισημαίνει: «Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν πλέον να κλείνουν τα μάτια στον καταστροφικό αντίκτυπο της κλιματικής κρίσης στον Παγκόσμιο Νότο.

Παρά τις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, που κρατούν ήδη δέκα χρόνια περίπου, καμία χρηματική αρωγή δεν έχει οριστεί για τις ευάλωτες χώρες που πλήττονται ανελέητα από απώλειες και ζημιές λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Η 26η σύνοδος της διάσκεψης των μερών (COP 26) της Σύμβασης-Πλαισίου του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή είναι μια ευκαιρία να διορθωθεί αυτό. Οι χώρες που ευθύνονται λιγότερο για την κλιματική αλλαγή είναι επίσης εκείνες που πέφτουν πρώτες βορά της κρίσης, με τις γυναίκες και τους νέους να υποφέρουν περισσότερο από τις συνέπειές της. Μέσα από την προοδευτική φορολόγηση ρυπογόνων βιομηχανιών και την κατάργηση των επιζήμιων επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων, θα μπορούσαν να ανεγερθούν κονδύλια ανάκαμψης και ανοικοδόμησης.

Επίσης ζωτικής σημασίας είναι η άμεση παραγραφή χρέους, ώστε οι χώρες αυτές να ορθοποδήσουν από την υγειονομική και οικονομική κρίση της πανδημίας και να θέσουν θεμέλια ανθεκτικότητας ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, δύο κυκλώνες σάρωσαν τη Μοζαμβίκη το 2019, αναγκάζοντας τη χώρα να ζητήσει δάνειο από το ΔΝΤ μόνο και μόνο για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες άμεσης απόκρισης στην καταστροφή. Η κυβέρνηση δεν διαθέτει πόρους για να στηρίξει τις πεινασμένες και καταρρακωμένες κοινότητες να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους.

Ενώ οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων βρίσκονται σε αγώνα δρόμου για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Μοζαμβίκης, το χάσμα ανάμεσα στις κακουχίες του ντόπιου πληθυσμού και στα κέρδη των εξορυκτικών βιομηχανιών συνέβαλε στο ξέσπασμα θανατηφόρων συρράξεων. Πρόκειται για μια ζοφερή απόδειξη ότι η παγκόσμια απραξία ως προς τη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής κοστίζει ζωές.»